پاییز نشان باشی اگر همان پاییزی های رنگین کلام، از تو گریزانند، ساده ای چون چشمه ای زلال، پر از برگهای بیمار 

زمستان خشمگین در راه است پاییز برگی به جا نخواهد گذاشت، شلاق در پی شلاق 

و تازیانه ها از پی هم 

پاییز ها می روند و من در انحصار پاییزم برای مرگی پر از زمستان .

گویی هرگز نبوده ام 

نه آن بهار دل انگیز و مست و بی خبر  پر از آواز مستانه و سر خوشانه

ساغرم شکست و شکسته خواهد ماند که دستانم را زمهریر در قفس نشانده.

روزی بهار بودم سرخوش و سر مست.